श्लेष्मन् _ślēṣman

श्लेष्मन् m. [श्लिष्-मनिन् Uṇ.4.157]

1 Phlegmatic humour; गुडेन वर्धितः श्लेष्मा सुखं वृद्ध्या निपात्यते Pt.3.62.

-2 Mucus (of the eye); स सुप्त इव चाण्डालः श्लेष्मापिहितलोचनः Mb.12.141.44. -n. A band, cord.

-Comp. -अतिसारः dysentery produced by vitiated phlegm.

-ओजस् n. the phlegmatic humour.

-कटाहकः a spittoon.

-घ्ना, -घ्नी 1 the Arabian jasmine.

-2 the hog-weed.

-धातुः the phlegmatic humour.